บทที่ 472: งานใหญ่แห่งน้ำแข็ง
ป่าไผ่ ที่ศาลาพักร้อน
"จอมดาบหญิงเซียนเป่ย" เซียว อี้ค้อมตัวคำนับหญิงสาวชุดขาว
ครั้งแรกที่พบหญิงสาวชุดขาว เนื่องจากใจยังห่วงอี้เหล่า เซียว อี้จึงไม่มีอารมณ์คิดเรื่องอื่น
แต่คราวนี้ที่ได้พบกันอีก เซียว อี้อดมองเธอด้วยความหลงใหลไม่ได้
หญิงสาวคนนี้ งดงามมาก
จะอธิบายอย่างไรดี แรกเห็นให้ความรู้สึกตื่นตาตื่นใจ
มองครั้งที่สอง คือความรู้สึกหายใจไม่ออกจากโฉมหน้าอันงดงามเหนือโลก