"ฮึ! ไอ้พวกหนูตัวเล็กๆ!"
หลิงเฟิงรู้สึกสะใจในใจ การมีที่พึ่งกับไม่มีที่พึ่งนั้นแตกต่างกันจริงๆ หากวันนี้ไม่มีป้ายหยกผู้นำสำนักที่ตวนมู่ชิงซานมอบให้ ถึงแม้จะชนะเซียวชิงเฟิงได้ก็ไม่กล้าฆ่าเขา แม้แต่การทำให้เขาพิการก็อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้
ภายใต้สายตาที่เกรงกลัวของทุกคน หลิงเฟิงหันหลังและเดินอย่างองอาจไปทางยอดเขาไม้ไผ่
การที่เขาฆ่าอัจฉริยะของสำนักเวินเซียน คงไม่นานก็จะถึงหูของเจ้าสำนัก แม้จะมีป้ายหยกผู้นำสำนักนี้ หลิงเฟิงก็ไม่กล้ารับรองว่าจะสามารถปกป้องตัวเองได้อย่างปลอดภัย