บทที่ 145 เลี้ยงเสือเป็นภัย!

หลิงเฟิงและซูหงเซวได้ปรุงยาหรรษาแปดบัลลังก์จำนวนมากในคืนนั้น วันรุ่งขึ้นก็มอบให้กับเหล่าศิษย์หญิงที่มาขอยา

เหล่าศิษย์หญิงต่างซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหล โดยเฉพาะเมื่อหลิงเฟิงไม่รับสิ่งตอบแทนใดๆ ทำให้พวกนางรู้สึกกตัญญูต่อเขาอย่างล้นพ้น

แต่ก่อนพวกนางเคยได้ยินข่าวลือว่าหลิงเฟิงเป็นคนเย็นชาไร้น้ำใจ แต่ตอนนี้ถึงได้รู้ว่าที่แท้อาจารย์หลิงผู้นี้ก็มีด้านที่อ่อนโยนเช่นกัน