"พอเถอะ ฉันบอกให้พักก็พักสิ"
หลิงเฟิงเดินเข้าไปแย่งก้อนหินในมือของเติ้งหย่งชื่อ แล้วโยนมันไปข้างๆ อย่างไม่ใส่ใจ พูดเสียงเรียบๆ ว่า "ดูเธอสิ ทำงานมาทั้งวันแล้ว ไปล้างตัวให้สะอาดก่อน แล้วค่อยกินอาหารเย็น ตอนนี้ประตูชีพจรของเธอถูกปิดกั้นไว้ ถือว่าเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ต้องรู้จักพักผ่อนบ้างนะ"
"อ่อ..." เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของหลิงเฟิง เติ้งหย่งชื่อกัดฟันเบาๆ แปลกใจที่ตัวเองกลับไม่มีความคิดที่จะโต้แย้งเลยสักนิด