"คุณหนู คุณทำเกินไปแล้วนะคะ!"
ป้าหลานก้าวเข้ามาดึงแขนเสื้อของเติ้งหย่งชื่ออีกครั้ง "ถ้าท่านแม่ทัพรู้เรื่องนี้..."
"ฮึ่ม ฉันไม่ได้บังคับเขาสักหน่อย!" เติ้งหย่งชื่อแค่นเสียงเบาๆ หันไปมองหลิงเฟิงแล้วเชิดหน้าพูดว่า "เป็นอะไรไปล่ะ อาจารย์หลิง ฉันบังคับคุณหรือไง? จะอยู่ก็อยู่ ไม่อยู่ก็ไป! ไปสิ! ไปเลย!"
หลิงเฟิงลูบสันจมูกตัวเอง เขาประเมินความร้ายกาจของเติ้งหย่งชื่อต่ำไป ไม่คิดว่าเธอจะคิดวิธีแบบนี้มาทำให้เขาอับอาย