สวรรค์เอ๋ย! แผ่นดินเอ๋ย!
หลิงเฟิงรู้สึกว่าจิตใจของเขากำลังล่มสลาย เขารู้สึกเหมือนมีสายฟ้าสวรรค์ฟาดลงมาจากฟากฟ้า ทำให้เขาถูกฟ้าผ่าจนไหม้เกรียมภายนอกแต่ยังชุ่มฉ่ำภายใน
"เอ่อ... ไห่หลิงเซียง นี่มันคงเป็นความเข้าใจผิดนะ" หลิงเฟิงกระแอมเบาๆ "จริงๆ แล้วข้ายังเป็นเผ่าปีศาจมังกรสามหัวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะนะ"
"พรืด" ไห่หลิงเซียงใบหน้าแดงระเรื่อ มือน้อยของนางเลื่อนไปบนอกของหลิงเฟิงอย่างไม่ทันตั้งตัว "อย่าโกหกข้านะ ปีศาจที่แปลงร่างได้แล้ว ล้วนบรรลุนิติภาวะแล้วทั้งนั้น อย่างน้อยก็สามารถสืบพันธุ์ได้แล้ว!"