"แกเป็นไอ้เต่าไอ้หมาอะไร ฉันจะเก็บแกไว้ฉลองปีใหม่เหรอ?"
ฉินชวนพูดเสียงไม่ดัง พลางโอบรอบคอของหวง ซื่อเหรินไว้ ราวกับว่าทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานาน
หวง ซื่อเหรินอยากจะขัดขืน แต่ไม่รู้ว่าแขนของฉินชวนเหมือนโซ่ตรวน ยิ่งดิ้นรนก็ยิ่งรัดแน่น ทำให้เขาล้มเลิกความคิดเด็กๆ นั้นไป ก่อนจะถูกฉินชวนลากออกไปนอกประตู
"ดูแกสิ อุตส่าห์คิดมากมายแต่ทำได้แค่เรื่องไร้สาระแค่นี้ ยังไม่พอให้น้องชายดีดนิ้วเลย งั้นแกกลับไปใช้สมองจิ๋วๆ ของแกคิดดีๆ ว่าจะทำอะไรที่มันแปลกใหม่กว่านี้"