บทที่ 153 คุณต้องร่วมมือกับฉันหน่อย!

ฉินชวนมองซูโม่เอินอย่างตกตะลึง นางคนนี้เป็นอะไรไป

เปลี่ยนนิสัยไปแล้วหรือ

ผิดปกติหรือเปล่า

ซูโม่เอินจงใจขยับตัวเล็กน้อย แล้วใช้หางตาชำเลืองมองไอ้หมอนั่นแวบหนึ่ง เมื่อพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ก็ถอนหายใจโล่งอก

ดูเหมือนกลยุทธ์นี้จะได้ผลดีทีเดียว

ฉินชวนอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า "ตอนนั้นเธอต้องร่วมมือกับฉันหน่อยนะ"

"ร่วมมือยังไง" ซูโม่เอินตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด ฉันสู้เธอไม่ได้ ดังนั้นตราบใดที่ไม่เกินเลยเกินไป จะให้ร่วมมือยังไงก็ได้