เซี่ยเหยียนพูดตรงๆ ว่า "ผู้มีวิชาที่อยู่นอกโลกต้องมีจิตใจที่กว้างขวาง ถือว่าประชาชนทั้งหลายเป็นภาระของตน มองความทุกข์ยากในโลกเป็นบททดสอบ ถือดาบท่องไปทั่วหล้า แก้ไขความไม่เป็นธรรม กลายเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่ผู้คนเล่าขานสืบต่อกันมา!"
"ถ้าหล่อกว่านี้อีกหน่อยก็ดีนะ ใช่ไหมเอินเป่า!"
ซูโม่เอินรู้สึกว่าปัญหานี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด โดยเฉพาะรอยยิ้มของคุณย่า ทำให้เธอรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก