"ใช่...ใช่ครับ!"
พัคชังยงรู้สึกโล่งอกเมื่อเห็นว่าชายตรงหน้าไม่มีเจตนาจะฆ่าเขา รีบพูดต่อว่า "คุณฉิน ท่านต้องการให้ผมจัดการกับบริษัทจูหลงใช่ไหมครับ?"
"ท่าน...ท่านวางใจได้ครับ ผมไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับไอ้แก่เชอเต๋อเว่ยนั่นเลย แต่เขาไม่เพียงแค่จะใช้ประโยชน์จากผม ยังจะใส่ร้ายป้ายสีผมอีก นี่มันเป็นความแค้นที่ไม่อาจอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันได้!"
"จริงๆนะครับ ผมเกลียดพวกเกาหลีแคระพวกนั้นมานานแล้ว ขอโอกาสให้ผมสักครั้งเถอะครับ!"