บทที่ 113 นายที่แต่งชุดผู้หญิง หยุดนะ!
ในพริบตา!
สือเฉียนจงรู้สึกขนลุกซู่ที่แผ่นหลัง!
เขารีบเร่งใช้พลังป้าถี่ ร่างกายถูกปกคลุมด้วยพลังชี่แท้หนาทึบ ห่อหุ้มร่างทั้งหมดเอาไว้!
แต่ถึงกระนั้น แสงดาบของหลินอี้ก็ฟาดลงบนร่างของสือเฉียนจงดุจสายฟ้า ตัดแขนพร้อมครึ่งลำตัวส่วนบนของเขาขาดกระเด็นออกไป!
สือเฉียนจงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด เกือบจะสลบ ใบหน้าซีดขาวดั่งกระดาษ จ้องมองหลินอี้ด้วยความหวาดกลัว "หลินอี้ อย่าฆ่าข้า!"