"ในเมื่อจะขอโทษ ก็ต้องแสดงความจริงใจสักหน่อย"
สายตาของหลินอี้กลับเย็นชามาก "ไม่ใช่แค่ขยับปากพูด"
แม้หยวนหลงจะไม่พอใจ แต่ภายใต้สายตาที่เต็มไปด้วยความกดดันของฉีเทียนและหลินอี้ เขาจำต้องอดทนและลดท่าทีลงให้ต่ำกว่าเดิม พูดเสียงทุ้มว่า "เมื่อครู่ข้าล่วงเกินไปมาก หวังว่าพี่สวี่ชิงจะใจกว้าง ไม่ถือสาหาความกับข้าน้อย"
หลินอี้จึงพยักหน้าเบา ๆ "ในเมื่อเจ้ายอมก้มหัวยอมรับผิด ข้าก็ไม่ใช่คนที่จะจับผิดไม่ปล่อย"