ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

"เจอแล้ว" เย่เสวียนเปิดหยกเจี่ยนขึ้นมา รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้า ดวงตาฉายแววระลึกถึง


"ข้าก็รู้อยู่แล้ว ด้วยนิสัยของไอ้เลี่ยะเทียนนั่น เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ทิ้งของป้องกันชีวิตไว้ให้ลูกหลาน"


เย่เสวียนเป่าลมเบาๆ ฝุ่นบนหยกเจี่ยนปลิวว่อน


หยกเจี่ยนชุดนี้วางอยู่ที่นี่มานานแล้ว ไม่มีใครสนใจมัน


หลังจากเย่เสวียนทำความสะอาดแล้ว หยกเจี่ยนดูสบายตาขึ้นมาก มีแสงวูบวาบอยู่บนนั้น


บทที่ 31 หนิงเจิ้งเทียนปรากฏตัวอีกครั้ง