ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

"เจ้ามีหูตาดีอยู่เหมือนกัน" เย่เสวียนมองฉีเซี่ยวป๋อด้วยรอยยิ้มกึ่งเยาะหยัน


ฉีเซี่ยวป๋อยิ้มขื่นพลางกล่าว "ท่านผู้อาวุโส พูดกันดีๆ ได้"


เย่เสวียนยิ้มบางๆ "ข้าก็พูดดีๆ แล้ว แต่พวกหลิงโจวฮุ่ยของเจ้ามีกฎเกณฑ์มากเกินไป จนทำให้ข้าต้องพูดถึงกฎของข้าบ้าง"


"ข้าน้อยดูแลลูกน้องไม่ดี ทำให้ท่านผู้อาวุโสต้องขบขัน" ฉีเซี่ยวป๋อกล่าวอย่างนอบน้อม


"งั้นขอถามหน่อย กฎของหลิงโจวฮุ่ยใหญ่กว่า หรือกฎของข้าใหญ่กว่ากัน?" เย่เสวียนล้วงมือในกระเป๋าทั้งสองข้างถามเรียบๆ


บทที่ 84 มาถึงหวงเฉิง