ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

"เหยียนเหลียงรู้ว่าไม่มีใครเชื่อมั่นในตัวข้า แต่เหยียนเหลียงคิดว่าการต่อสู้กับกระแสที่ไม่เป็นใจ นั่นแหละคือสิ่งที่นักบวชอย่างพวกเราควรทำ!"


จางเหยียนเหลียงมีสีหน้าเรียบเฉย ช่างเป็นบุรุษผู้สง่างาม ไร้ความกลัวและความหวาดหวั่น


คำพูดนี้ทำให้นักเรียนจากสำนักหนังสือเหลี่ยเทียนต่างรู้สึกชื่นชม พากันกล่าวชมว่า:


"สมแล้วที่เป็นพี่ใหญ่ ไม่เกรงกลัวศัตรูที่แข็งแกร่ง กล้าเผชิญหน้ากับความยากลำบาก นี่คือแบบอย่างที่พวกเราควรยึดถือ!"


บทที่ 158 ท่ากระบี่ริ่มเคลื่อนทัพสวรรค์!