ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

ภายใต้การนำทางของเทียนลู่ เย่เสวียนก็มาถึงบ่อน้ำเย็นแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว


ในบ่อน้ำเย็นนั้น มีไอน้ำสีดำพวยพุ่งขึ้นมาเป็นระลอก ทำให้รู้สึกขนลุกซู่


"ไม่แปลกที่พลังนี้ถูกซ่อนไว้อย่างแยบยล ที่แท้ก็ถูกน้ำในบ่อน้ำเย็นเหวสวรรค์กดทับไว้นี่เอง"


เย่เสวียนเห็นบ่อน้ำเย็นนั้นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้


ไม่แปลกที่เขาเข้ามาในสุสานเทียนหยวนแล้วยังไม่สามารถรับรู้ตำแหน่งของดาบเทพหยางได้ ที่แท้ก็เป็นเพราะน้ำในบ่อน้ำเย็นเหวสวรรค์นี่เอง


บทที่ 322 เจ้าแห่งสุสานร้าง