"ขอโทษด้วย นี่ก็เป็นของฉัน"
เย่เสวียนยิ้มพลางชูคันธนูแห่งท้องฟ้าในมือ พูดกับเหล่ายอดคนแห่งท้องฟ้าจากดินแดนใต้ที่กำลังโกรธจัด
"พรวด..."
อวิ๋นเฉินหน้าตาดำมืด พลันพ่นเลือดออกมาคำใหญ่ ร่างกายโงนเงนจะล้ม
"พี่!" อวิ๋นถงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
โกรธจนกระอักเลือด น่าสงสารจริงๆ
เย่เสวียนอดส่ายหน้าไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆ เดินจากไป
"ไม่คิดเลยว่าคันธนูแห่งท้องฟ้าจะอยู่ในสุสานเทียนหยวนแห่งนี้ การมาครั้งนี้ไม่เสียเปล่า" เย่เสวียนยิ้มน้อยๆ พลางพินิจพิจารณาธนูเทพในมือ