ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

"ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้หมาเย่เสวียนนั่น ถ้าไม่ใช่เพราะมัน ข้าคงได้ผลไม้ภูตมาแล้ว"


เทพบุตรเทียนหมอมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างที่สุด


เมื่อเจ็ดวันก่อน เขาได้พบผลไม้ภูตแล้ว


แต่แล้วในพริบตาก็ถูกเย่เสวียนกินไปเสียอย่างนั้น ทำให้เขาโกรธมาก


แค่นั้นยังไม่พอ หลังจากเย่เสวียนกินแล้วก็จะมาชวนเขาร่วมมือกัน แต่พอเขาบอกว่าข่าวเรื่องผลไม้ภูตนี้มาจากวังเทพโลหิต เย่เสวียนก็รีบเผ่นหนีไปทันที


บทที่ 329 แม้แต่มดยังรักชีวิต แต่เจ้ากลับอยากตาย