ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

เย่เสวียนไม่รู้เรื่องแผนการของสำนักอวิ๋นเซียว


เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้


เพราะตอนที่ออกจากเมืองอิมหลิง เย่เสวียนได้บอกโม่ซงไป๋ให้ช่วยดูแลตระกูลเย่


แม้อำนาจของตระกูลโม่แห่งแดนใต้จะไม่เท่าสำนักอวิ๋นเซียว แต่การปกป้องตระกูลเย่แห่งเมืองว่านอานก็ไม่ใช่เรื่องยาก


การเดินทางครั้งนี้ของเย่เสวียน เขาตั้งใจจะไปที่วิหารเซียนหวางก่อน แล้วค่อยกลับบ้าน


พลังวิญญาณจักรพรรดิของเขาฟื้นคืนมาได้เกือบครึ่งปีแล้ว ถึงเวลาที่จะกลับไปเยี่ยมคุณปู่และหลิงเอ๋อแล้ว


บทที่ 339 หุบเขาราชาเซียน