ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

"พวกเจ้าไม่ได้ยินหรือไง?" เย่จื่อปัวสีหน้าเคร่งเครียด "พวกเจ้าอย่าลืมนะ บิดาข้าเป็นเจ้าหน้าที่ของบ้านหลักตระกูลเย่ พวกเจ้ากล้าขัดคำสั่งข้า ก็เท่ากับกำลังหาทางตาย!"


"พวกเจ้ายังอยากจะฝึกตนในแดนแห่งการเฝ้ามองท้องฟ้านี้ต่อไปหรือไม่?"


เย่จื่อปัวเอ่ยปากข่มขู่ลูกหลานตระกูลสาขาย่อยที่อยู่รอบข้าง


พวกลูกหลานตระกูลสาขาย่อยเหล่านั้น แม้ในใจจะไม่เต็มใจเพียงใด แต่เมื่อได้ยินคำข่มขู่ของเย่จื่อปัวแล้ว ก็ได้แต่ทำตามคำสั่งของเย่จื่อปัว ลุกขึ้นยืน


บทที่ 446 ท้องฟ้าว่างไม่รู้จบ ท้องฟ้าฮ่องเมิ่งเริ่มแรก