ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

เย่เสวียนชำเลืองมองอวิ๋นถงแวบหนึ่ง แล้วยิ้มเรียบๆ พูดว่า "เธอควรเป็นห่วงพ่อของเธอมากกว่า"


คำพูดนี้ทำให้อวิ๋นถงสีหน้าซีดขาว เธอมองหลี่ควงถูที่อยู่ด้านหลังเย่เสวียนแวบหนึ่ง รู้สึกหวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ


กลิ่นอายความดุร้ายที่แผ่ออกมาจากร่างของคนผู้นี้ ไม่เหมือนมนุษย์เลยสักนิด


กลับเหมือนอสูรร้ายที่เลือกเหยื่อแล้วกัดกิน!


น่ากลัวเหลือเกิน!


ในขณะนี้ อวิ๋นถงถึงกับเริ่มสงสัยว่า พ่อของเธอจะสู้กับปีศาจตนนี้ได้จริงหรือ?


บทที่ 477 วางใจ