ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เสวียน ทั้งสองคนต่างตกตะลึง


พวกเขาคิดว่าเย่เสวียนแค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น ไม่คิดว่าเย่เสวียนจะมีสถานะเช่นนี้ด้วย?!


ศิษย์พี่ใหญ่ของลัทธิอมตะหลวง?


พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่า เย่เสวียนผู้ทรงพลังเช่นนี้ จะมีสถานะเช่นนี้


"ข้าจำได้ว่า ลัทธิอมตะหลวงตอนนี้อยู่ในดินแดนใต้ใช่ไหม?" ม้อซันหู่คิดสักครู่ แล้วถามอย่างไม่แน่ใจ


เย่เสวียนพยักหน้าเบา ๆ: "ชั่วคราวอยู่ที่ดินแดนบรรพบุรุษทางใต้ อีกไม่นานก็จะกลับไปที่ภูเขาจงเซวียน"


552 บทที่ 552 ฆ่าคนด้วยปลายนิ้ว