ผีแก่

ฉบับปกติ:
ในวัย 11 ปี วิญญาณของเย่เสวียนได้ข้ามกาลเวลา กลับไปสู่ยุคแห่งตำนานเทพเจ้าอันไกลโพ้น กลายเป็นอสูรที่มีความเป็นนิรันดร์ ออกมาจากดินแดนเดิมแห่งการฝังจักรพรรดิ และส่งผลกระทบต่อยุคสมัยต่างๆ มากมาย แต่เบื้องหลังเย่เสวียนกลับมีมือที่มองไม่เห็นคอยควบคุมทุกสิ่ง เพื่อที่จะควบคุมชะตากรรมด้วยตัวเอง เย่เสวียนทุ่มเททุกอย่าง แต่ในขณะที่เขากำลังจะประสบความสำเร็จ กลับถูกศิษย์และภรรยาทรยศ ทำให้วิญญาณต้องหลับใหลไป 90,000 ปี

เมื่อเย่เสวียนตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองได้กลับเข้าสู่ร่างเดิม และกลายเป็นบุตรเขยของลัทธิอมตะหลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกผู้คนมองว่าเป็นคนโง่ เรื่องราวจึงเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้

พลังวิญญาณจักรพรรดิแห่งกาลเวลา กลับมาในค่ำคืนหนึ่ง

นับจากนี้ บุตรเขยจักรพรรดิรุ่นหนึ่งได้ลุกขึ้นมา เริ่มต้นตำนานเทพเจ้าผู้พิชิตกาลเวลา!

ฉบับย่อ:
บุตรเขยโง่เขลา วิญญาณกลับคืนมา ลุกขึ้นในวันหนึ่ง ไร้เทียมทานตลอดกาล

ฉบับโอ้อวด:
"ข้าไร้เทียมทาน พวกเจ้าทำตามสบาย" ————เย่เสวียน

ฉบับมีม:
ปีนั้น ข้าล้วงมือใส่กระเป๋า ไม่รู้จักคำว่าคู่ต่อสู้

บุตรเขยจักรพรรดิแห่งกาลเวลา

ในพระราชวังที่อยู่ตรงกลาง มีชายหนุ่มรูปงามผิดธรรมดาคนหนึ่ง นอนเอนกายอยู่ที่นั่น ในถ้วยของเขามีของเหลวสีแดงเข้มกำลังเอ่อล้น


ชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลาจนเกินจะบรรยาย จนแทบจะมีความรู้สึกเหนือธรรมชาติ


ชายหนุ่มค่อย ๆ จิบเหล้า มองไปยังชายหนุ่มรูปงามอีกคนที่ยืนประสานมือด้านล่าง แล้วพูดเสียงเนิบช้าว่า "ท่านมอจู่ออกคำสั่งแล้วหรือ?"


ชายหนุ่มรูปงามที่ยืนอยู่ด้านล่าง ผมสีขาวทั้งศีรษะ ตอนนี้เขาประสานมือไว้ด้านหลัง พูดอย่างสงบว่า "ไม่อย่างนั้นเจ้าคิดว่าข้ามาที่นี่ทำไม?"


บทที่ 588 แม่ทัพผี