เซินอี้เจียเหมือนคนเสียสติไม่สนใจเขา ไท่ต้านมองซ่งเม่าหลินที่กำลังกลอกตาขึ้นฟ้า กัดฟันพูดว่า "เธอลืมที่พี่เขยบอกแล้วหรือ ห้ามเอาชีวิตคน"
คำพูดนี้เหมือนสวิตช์ที่ดึงสติของเซินอี้เจียกลับมาได้
เซินอี้เจียเก็บหมัด จับซ่งเม่าหลินแกว่งไปมาในอากาศ เห็นว่าลูกตาของเขายังขยับอยู่ จึงโยนทิ้งด้วยความรู้สึกผิด "เฮอะ ยังไม่ตาย ยังหายใจอยู่"
พูดจบก็จะเดินจากไป เดินไปได้สองก้าวนึกอะไรขึ้นได้จึงเดินกลับมา "ได้ยินว่าคนที่อ่านหนังสือให้ความสำคัญกับมือที่สุด..."