บทที่ 138 เปลี่ยนไปอีกแล้ว (ขอคำแนะนำ ความคิดเห็น การติดตามอ่านในช่วง PK...)

หลังจากมีประสบการณ์ครั้งแรก ซ่งจิ่งเฉินก็ไม่ตื่นตระหนกแล้ว เขานั่งเฝ้าเธออย่างเงียบ ๆ ในห้องทั้งวัน

เซินอี้เจียฟื้นขึ้นมาในตอนเที่ยงของวันที่ห้า เมื่อสบตากับดวงตาที่ดูอ่อนล้าของซ่งจิ่งเฉิน เธอกะพริบตาปริบ ๆ

ปฏิกิริยาแรกของเธอไม่ใช่การเป็นห่วงเขา แต่เป็นการรีบตรวจสอบร่างกายตัวเองว่ามีอาการผิดปกติแปลก ๆ หรือไม่ เพื่อป้องกันไม่ให้ซ่งจิ่งเฉินจับได้อีกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง