บทที่ 208 ฝังทั้งเป็น
เซินอี้เจียสะดุ้งโหยง คนโชคร้ายคนไหนที่ถูกคนพวกนี้ขุดหลุมศพ แล้วยังพาเธอมาที่นี่อีก ไม่รู้หรือไงว่าเธอกลัวพวกสิ่งที่จับต้องไม่ได้ตีไม่ได้พวกนี้มากที่สุด?
เด็กหญิงวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหญิงสาวไปแล้ว
"แม่ ฉันพาเธอมาแล้ว" เด็กหญิงมองหญิงสาวด้วยสายตาอยากได้คำชม หญิงสาวยิ้มลูบหัวเด็กหญิง แล้วหันไปมองอีกคนที่อายุมากกว่า "พี่สาวฉุย"
คนที่เธอเรียกว่าพี่สาวฉุยก็คือภรรยานายอำเภอคนเก่านั่นเอง