บทที่ 221 เจียเจียหนีออกจากบ้าน

หลี่ให้เธอนั่งลง เอาผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำบิดหมาด ๆ แล้วเช็ดใบหน้าเล็ก ๆ ของเธออย่างละเอียด จากนั้นจึงนั่งลงข้าง ๆ เธอแล้วเอ่ยปาก "ฉันรู้ทุกอย่างแล้ว"

"แล้วทำไมพวกท่านถึงไม่บอกฉัน ฉันสามารถไปกับสามีได้นะ" เสียงของเซินอี้เจียมีความสะอื้น นอกจากความเศร้าแล้ว ตอนนี้ยังมีความโกรธเล็กน้อย แม่รู้ แต่ไม่บอกเธอ

เซินอี้เจียไม่ใช่คนที่เก็บความรู้สึกเก่ง หลี่มองออกถึงความคิดของเธอ "เด็กโง่ เฉินเกอเอ๋อร์ไม่บอกเธอเพราะกลัวว่าเธอจะตามไปด้วยต่างหาก และที่เขาบอกฉัน ก็เพราะเขาอยากให้ฉันปลอบใจเธอไงล่ะ"