บทที่ 223 ซื่อจื่อและเจียเจียพลาดกัน

หลังจากออกจากเมืองเล็ก ๆ ไม่มีอะไรผิดปกติ พวกเขาไม่สามารถไปถึงเมืองถัดไปก่อนฟ้ามืดได้ พวกเขาจึงต้องนอนกลางแจ้งต่อไป

เซินอี้เจียไม่ได้สนใจ การนอนกลางแจ้งพอดีทำให้เธอได้พบกับถวนจื่อ เพื่อป้องกันไม่ให้มันถูกคนอื่นทำเป็นเสื้อคลุมหนังเสือ

ถึงอย่างไรก็เลี้ยงมานานแล้ว ได้กินดีอยู่ดีที่บ้านซ่ง ถ้าจะทำเป็นเสื้อคลุมก็ไม่ควรให้คนอื่นได้ประโยชน์

ถวนจื่อวิ่งมาทั้งวัน ดูเหมือนจะเหนื่อย มันขดตัวอยู่ข้างขาของเซินอี้เจียและหลับไปอย่างสนิท