บทที่ 229 เจียเจียถูกตามติด ซื่อจื่อ......

สองคนหาซุ้มน้ำชาที่หน้าประตูเมืองและนั่งลง

เยาจีเพิ่งรู้ตัวว่าเซินอี้เจียออกมาดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้เพื่อสลัดหญิงสาวคนนั้น

แต่มันช่างไม่เหมือนภรรยาน้อยที่เขารู้จักเลย ตามนิสัยของเธอ ถ้าไม่อยากให้คนนั้นตามมา เธอน่าจะต่อยให้อีกฝ่ายลุกไม่ขึ้นไม่ใช่หรือ

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอยอมอ่อนข้อแบบนี้

เมื่อเจอสายตาของเยาจีที่มองเหมือนเห็นผี เซินอี้เจียหงุดหงิดเกาศีรษะ ก็เพราะเห็นว่าเธอบาดเจ็บทั้งตัวเลยไม่อยากลงมือไงล่ะ แถมหน้าตาก็สวยด้วย แต่เหตุผลหลักคือยังไม่แน่ใจว่าเธอมีเจตนาร้ายหรือเปล่า