บทที่ 316 เผชิญหน้ากับฝูงหมาป่า (ตอนที่สอง)

หลังจากทำเสร็จทุกอย่าง เซินอี้เจียก็เอนตัวพิงซ่งจิ่งเฉินอย่างเกียจคร้าน ไม่อยากขยับตัวอีกแล้ว จริงอย่างที่ว่า การเปลี่ยนจากความประหยัดไปสู่ความฟุ่มเฟือยนั้นง่าย แต่การเปลี่ยนจากความฟุ่มเฟือยกลับไปสู่ความประหยัดนั้นยาก

โม่หยวนก้าวเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย พร้อมประสานมือ "บ่าวจะไปหาสัตว์ป่ามาล่า"

เซินอี้เจียลืมตาขึ้นเล็กน้อย เธอไม่อยากขยับตัวจริงๆ จึงได้แต่กำชับว่า "พาถวนจื่อไปด้วย ระวังตัวด้วยนะ"