บทที่ 319 พบแล้ว (รวมสองตอน)_2

ด้านบนมีดินติดอยู่เล็กน้อย ยังคงเป็นดินสด ๆ

ตลอดทางซานว่านเห็นผลไม้ป่าอะไรก็จะนำไปให้โม่หยวนดูว่ามีพิษหรือไม่ ถ้าไม่มีพิษก็จะเก็บมาบ้าง

ทุกคนไม่มีใครกิน มีแต่เขาคนเดียวที่เดินไปกินไป

หลังจากเข้าไปในหมอกเขาก็ไม่กล้าวิ่งไปมาอีก ของที่เก็บไว้ตามตัวก็กินหมดไปนานแล้ว ถ้าพวกเขาเพิ่งผ่านมาที่นี่เป็นครั้งแรก เมล็ดผลไม้นี้ก็ไม่น่าจะอยู่ที่นี่ได้

เซินอี้เจียรู้สึกหนาวสะท้านที่แผ่นหลังอย่างประหลาด ราวกับมีใครบางคนกำลังเป่าลมใส่หูเธอ