บทที่ 40 โชคชะตาพาพบ

"พอเจอเธอก็ไม่ดีแล้ว" เหวินซื่อชายตามองไป๋ซานแวบหนึ่ง พูดว่า "เมื่อวานตอนเที่ยงได้ยินเด็กคนนี้บอกว่าตกลงได้คนใช้เกวียนวัวช่วยขนเต้าหู้เข้าเมือง ฉันนึกว่าใครที่ไหน ที่ไหนได้เป็นเธอนี่เอง"

"นี่ก็คงเป็นเพราะโชคชะตาล่ะมั้ง โชคชะตา..."

ไป๋ซานยิ้มแหยๆ แต่ในใจขมขื่นราวกับดื่มน้ำบอระเพ็ด

ก่อนหน้านี้เมื่อรู้ว่าพี่น้องจวงชิงหนิงมาจากเอินจี้จวง เขาก็นึกถึงร้านเต้าหู้เหวินซื่อ และสงสัยว่าจวงชิงหนิงจะมีความเกี่ยวข้องอะไรกับเหวินซื่อหรือไม่