บทที่ 53 ดาวอัปมงคล (ตอนพิเศษจากการสนับสนุน 10,000 เหรียญจากดอกอัญชัน)

จวงชิงหนิงหัวเราะพลางกล่าวว่า "รอให้เต้าหู้ที่ฉันทำขายได้จริงๆ เสียก่อน ค่อยไปเช่าหน้าร้านก็ไม่สาย"

"นั่นสิ" ไป๋ซานรู้สึกว่าคำพูดของจวงชิงหนิงมีเหตุผลมาก จึงพยักหน้าเห็นด้วย แล้วยิ้มพูดต่อว่า "น่าชื่นชมจริงๆ ที่เด็กอายุน้อยอย่างเธอรู้จักค่อยๆ ทำอย่างมั่นคง มีความรอบคอบเช่นนี้ หาได้ยากนัก"

เขาทำงานในเมืองมาหลายปี เห็นผู้คนมามากมาย โดยเฉพาะคนหนุ่มสาว พอทำอะไรได้นิดหน่อยก็อยากก้าวกระโดด สุดท้ายเพราะขยายกิจการใหญ่เกินไป จนทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง