บทที่ 51 ไล่ออกไป

ฉาง หยวนต๋า คนปากไม่มีหูรูด พูดออกมาหมดเปลือกแล้ว

"จะบอกว่าทำไปเพื่อโรงเตี๊ยมฝูซุ่นของพวกเราก็คงไม่ได้ใช่ไหม?" จางหย่งชางเหลือบตามองอย่างเย็นชา

คนในโรงเตี๊ยมส่วนใหญ่ต่างเกรงกลัวจางหย่งชาง หลี่ ฝางก็ไม่ต่างกัน ปกติเวลาที่เขาไม่โกรธก็ยังไม่กล้าโต้เถียง ยิ่งตอนนี้หลี่ ฝางรู้สึกผิดอยู่แล้ว เหงื่อก็ผุดซึมออกมาเป็นชั้นที่หน้าผาก

"ข้าว่า คำพูดเมื่อครู่ทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ ที่บอกว่าคิดเพื่อโรงเตี๊ยมฝูซุ่นนั่นเท็จ แต่การหลอกลวงหญิงสาวนั่นจริง แล้วก็กลัวว่าเรื่องจะแดงขึ้นมา ข้าคิดว่าเจ้าวางแผนจะแย่งลูกค้าของฉางจี แล้วโทษว่าเป็นความผิดของเจ้า เจ้าก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่ภายหลังก็กลัวว่าร้านเต้าหู้นั่นจะขายดีขึ้นเรื่อยๆ สักวันต้องรู้เรื่องนี้แน่ เจ้าก็เลยไปหาฉาง หยวนต๋า หวังจะให้เขาไล่คนพวกนั้นไป เจ้าก็จะได้สบายใจ"