บทที่ 57 การรังแก
"สี่สิบจินของเต้าหู้เท่านั้น ไม่หนักหรอก ไม่ลำบากอะไรด้วย"
จวงชิงหนิงพูดพร้อมยิ้ม แล้วชะโงกหน้าเข้าไปในลานบ้าน "ลุงจางอยู่ไหมคะ?"
"อาจารย์น่ะหรือ? ช่างไม่เป็นโอกาสเลย อาจารย์เพิ่งออกไปข้างนอก บอกว่าจะไปซื้อของ คงจะซื้อเครื่องปรุงอะไรสักอย่างที่ต้องใช้ในครัว"
เหลียนหรงเงยหน้าขึ้นยิ้มพูดว่า "คุณหนูจวงมีธุระกับอาจารย์หรือ?"
"ค่ะ ที่บ้านดองไข่เค็มมา อยากให้ลุงจางลองชิมดู ว่ารสชาติเป็นยังไงบ้าง" จวงชิงหนิงพูดพลางหยิบไข่เค็มที่ห่อผ้าออกมา ส่งให้เหลียนหรง