เสียงตะโกนดังขึ้นจากทุกซอกซอย เกือบจะก้องไปทั่วทุกตรอก เสียงด่าทอและตะโกนให้จับคนไม่ขาดหู จนสุดท้ายได้ยินเสียงร้องขอชีวิตแว่วๆ ว่า "โอ๊ย" "ไว้ชีวิตด้วย"
เห็นได้ชัดว่าคนทั้งสองคนนั้นถูกชาวบ้านจับตัวได้แล้ว หลังจากนั้นก็จะถูกมัดและส่งตัวให้หัวหน้าศาลา
จวงชิงหนิงถอนหายใจยาวๆ ยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก แล้วก็อดไม่ได้ที่จะพิงกำแพงอิฐสีเทา ทั้งตัวแทบจะทรุดลงกับพื้น