ชาอุ่น

เมื่อชาวบ้านทั้งหมู่บ้านพูดถึงจวงชิงหนิงที่ไม่มีพ่อแม่ หลังจากป่วยหนักก็ไม่ยอมอาศัยอยู่กับบ้านลุง และยืนกรานที่จะตั้งครัวเรือนเป็นหญิงโสด ทุกคนต่างส่ายหัวถอนหายใจ คิดว่าเธอกำลังเดินเข้าสู่หนทางแห่งความตาย

แต่ดูสิ เธอเปิดโรงงาน ซื้อร้านค้า สร้างบ้าน เลี้ยงสุนัขและแมว ชีวิตเธอรุ่งเรืองมาก และใครก็ตามที่สนิทสนมกับเธอล้วนมีเงินทองไหลมาเทมา

ชาวบ้าน: ตอนนี้ถ้าจะเอาใจเทพเจ้าแห่งโชคลาภยังทันไหม? รบกวนตอบด่วน กำลังรีบ...

----

ชาวเมืองจิงเฉิงทั้งหมดต่างถอนหายใจที่รัชทายาทแห่งซีอ๋องผู้งดงามสง่าและหล่อเหลาไม่มีใครเทียบได้ ต้องแต่งงานกับหญิงชาวนาธรรมดาๆ ตามพินัยกรรมของหวางเฟยผู้ล่วงลับ ทำให้เสียโอกาสแต่งงานที่ดีไปทั้งชีวิต

แต่ดูสิ ทายาทผู้นี้ดูแลเอาใจใส่ฮูหยินของเขาอย่างละเอียดอ่อน ยอมทุ่มเงินทองมากมายเพียงเพื่อให้ภรรยายิ้ม ยอมขัดคำสั่งเพียงเพื่อปกป้องหน้าตาของภรรยา ราวกับเป็นคนที่หลงรักจนไม่เป็นอันทำอะไร...

ผู้คน: ขอถามหน่อย ตอนนี้จะมาเชียร์คู่นี้ยังทันไหม?

----

เรื่องราวการเติบโตทีละก้าวของหญิงชาวนา เน้นความอบอุ่น ไม่มีความรุนแรง มีทั้งอุปสรรคในเส้นทางชีวิต และความสุขจากความสำเร็จ คู่รักได้ครองรักกันในที่สุด ความดีความชั่วมีผลตอบแทน

พี่สาวผู้ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน

ฉู่จิ่นเหนียนยื่นมือไปขยับเสากระโดงที่ท้ายเรือ ทำให้เรือเคลื่อนไปข้างหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็ออกแรงดึงเบ็ดตกปลาขึ้นมา


ที่ปลายเบ็ดติดอยู่กับศพ


ดูจากเสื้อผ้าที่มีตะไคร่น้ำเกาะและสภาพศพที่เน่าเปื่อย คงเสียชีวิตมาระยะหนึ่งแล้ว


ฉู่จิ่นเหนียนขมวดคิ้วทันที


"คุณชายใหญ่" หนิงเฟิงที่คอยดูแลฉู่จิ่นโจวบนเรือเดินออกมา เมื่อเห็นสิ่งนั้นก็ตกใจ "นี่มัน..."


"น่าแปลกไม่น้อยที่แถวนี้มีปลาคาร์พมากมายขนาดนี้"


บทที่ 95 คดี