บทที่ 97 ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

จางหย่งชางเอามือไพล่หลังแล้วตวาดว่า "แต่ก่อนรสชาติเต้าหู้ของร้านชางจียังไม่แย่เท่าทุกวันนี้ สองปีมานี้แย่ลงเรื่อยๆ ก็เพราะพวกเจ้าไม่ใส่ใจในการทำเต้าหู้เลยสักนิด ทำให้รสชาติแย่ลงทุกปี"

"เป็นแบบนี้ต่อไป โดนคนอื่นแย่งลูกค้าไปก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้!"

"เจอปัญหาอะไรก็ไม่ยอมหาสาเหตุจากตัวเองก่อน กลับชอบจับผิดคนอื่นอย่างเดียว โรงเตี๊ยมฝูซุ่นใช้เต้าหู้วันละเท่าไหร่กัน ต่อให้ข้าช่วยหาลูกค้าให้ได้ ก็ช่วยพวกเจ้าไม่ได้หรอก"