บทที่ 121 เป็นที่รู้กันทั่ว (อัพเดตพิเศษเมื่อครบ 45 โหวต ตอนที่ 4)

แม้จะไม่พูดถึงเรื่องที่แย่ที่สุด หากในอนาคตจวงชิงหนิงไม่ได้เปิดร้านเต้าหู้อีกต่อไป จวงหมิงเลี่ยงก็สามารถพึ่งพาตนเองได้ ไม่ต้องกังวลเรื่องการทำมาหากินในอนาคต

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าได้ขึ้นค่าแรงด้วย?

และยังขึ้นมากขนาดนั้นอีก

"หนิงยาโถว เจ้าวางใจได้ ข้าจะสั่งให้หมิงเลี่ยงทำงานให้ดี และเรียนรู้จากเจ้าอย่างตั้งใจ" แม่นางเหอพูดอย่างติดขัด "เจ้าก็วางใจได้ หมิงเลี่ยงเป็นเด็กซื่อสัตย์ แน่นอนว่าเขาจะไม่ลืมบุญคุณหลังจากที่เรียนรู้วิชาทำเต้าหู้นี้..."