บทที่ 138 อย่าให้เธอเห็น
"ลี่เจิ้งลุงใหญ่ยังไม่ให้ฉันต้องเกรงใจเลย เธอก็ไม่ต้องเกรงใจฉันเช่นกัน"
จวงชิงหนิงยิ้มพลางพูดว่า "ตอนที่ฉันกลับมาเมื่อครู่ เห็นว่าในหลุมนั้นโรยปูนขาวไว้เยอะเลย คงจะเตรียมลงมือทำงานแล้วสินะ"
"อืม" จวง จิ่งเย่พยักหน้า "ต้าหย่งเริ่มลงมือแล้ว ในหลุมนั้นแต่ก่อนมีหญ้ารกกับต้นไม้เล็กๆ เยอะ ก็เลยใช้ปูนขาวเผามันเสีย จะได้ไม่มีรากไม้งอกขึ้นมาทำลายพื้นดินอีก คาดว่าอีกสองสามวันก็จะเริ่มขนดินได้แล้ว"