"ช่างเถอะ ฉันก็จะเป็นคนเลวสักครั้ง พูดตรงๆ เลยก็แล้วกัน ฉันไม่อยากให้เช่าร้านเต้าหู้นี่อีกต่อไปแล้ว ของที่มีอยู่ก็รีบๆ เก็บไปซะ อะไรที่ขนไปได้ก็ขนไป อะไรที่ขนไม่ได้หรือไม่อยากขนไป ก็คิดเป็นเงินแล้วฉันจะจ่ายให้"
จวงหยู่เถียนก็ไม่ปิดบังอีกต่อไป พูดทุกอย่างออกมาอย่างชัดเจนให้จวงชิงหนิงฟัง
"เรื่องนี้..."
จวงชิงหนิงหยุดชั่วครู่ แล้วเงยหน้ามองจวงหยู่เถียน "คุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ"