"พวกเจ้าสองคนก็โตป่านนี้แล้ว แต่ยังไม่มีไหวพริบเลย ต้องให้ข้าสอนพวกเจ้าด้วยหรือ ทั้งที่ออกไปทำงานดูแลกิจการทุกวัน ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเจ้าผ่านมาได้อย่างไร"
จวงหยู่เถียนและจวงหยู่เฉิงสองพี่น้องหน้าแดงอีกครั้ง
ตั้งแต่เข้ามาในลานบ้าน หลังจากได้ยินว่าเหวินซื่อป่วย ความคิดของทั้งสองคนก็พุ่งไปที่เหวินซื่อเกือบทั้งหมด แม้จะรู้ว่าจวงชิงหนิงดูแลเหวินซื่อด้วยความเหนื่อยยาก และได้กล่าวขอบคุณแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก พอถูกเหวินซื่อชี้แจงอย่างชัดเจน ทั้งสองคนก็รู้สึกเสียหน้าจริงๆ