บทที่ 171 ไม่อายเลยหรือ

จวงชิงหนิงเม้มริมฝีปากเบาๆ

เหวินซื่อมีอายุมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก่อนนั้นแข็งแรงดี ลูกๆ ก็ไม่ค่อยเป็นห่วง แต่พอเพิ่งป่วยครั้งนี้ พวกเขาก็เป็นกังวลขึ้นมา อยากให้อยู่ใกล้ๆ ตัวจะได้ดูแลได้สะดวก

สำหรับเหวินซื่อแล้ว หลายปีมานี้เคยชินกับการอยู่ตามลำพัง จู่ๆ จะให้ไปอยู่กับครอบครัวใหญ่ เกรงว่าคงจะปรับตัวไม่ได้

อีกอย่างเหวินซื่อก็รู้นิสัยตัวเองดี อยู่ด้วยกันวันสองวันก็พอจะอดทนข่มอารมณ์ไม่พูดจาเสียดสีหรือโมโหใส่คนอื่นได้ แต่ถ้านานวันเข้าคงควบคุมตัวเองไม่อยู่