จางหย่งชางรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง
"เอ่อ..."
จางหย่งชางยิ้มแหยๆ มองจวงชิงหนิงด้วยสีหน้าขอโทษ "ไม่รู้ว่าเจ้าของร้านเป็นอะไรไป เดี๋ยวผมจะไปพูดกับเขาให้ดีๆ ต้องมาขอโทษหนิงยาโถวให้ได้"
"เรื่องนี้เป็นความผิดของเจ้าของร้านจริงๆ ที่ทำให้หนิงยาโถวต้องเสียใจขนาดนี้ ลุงขอโทษแทนเขาด้วย"
จางหย่งชางพูดพลางค้อมตัวให้จวงชิงหนิง
"ลุงจาง อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ"
แม้จวงชิงหนิงจะไม่ชอบเฝิงหย่งคัง แต่เธอก็รู้สึกซาบซึ้งใจที่จางหย่งชางช่วยเหลือเธอหลายครั้ง รีบเข้าไปประคองเขาไว้ "เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับลุงจางเลย จะให้ลุงจางมาขอโทษฉันได้ยังไงกันคะ"