บทที่ 262 ความสงสาร

ยังอยากจะดูการต่อสู้ระหว่างสองครอบครัว โดยเฉพาะอยากเห็นจวงหยูหม่านถูกตีจนหัวแตกเลือดไหล น่าเสียดายที่ไม่ได้ตีกัน

เฮ้อ เสียโอกาสดีๆ ไปเสียแล้ว

คนที่มาดูเรื่องสนุก ต่างส่ายหัวแล้วเดินจากไป แต่ก็มีบางคนยังคงอยู่ ไม่ยอมแพ้ที่จะรอดูว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร

แต่การรอครั้งนี้ก็ยาวนานมาก

แดดยามเที่ยงแรงจนพืชผลในทุ่งนาเหี่ยวเฉา แดดร้อนจนหนังศีรษะคนร้อนระอุ จนกระทั่งคนที่รออยู่กลุ่มสุดท้ายก็ทนไม่ไหว รีบถอยกลับไป