บทที่ 292 ทนไม่ไหวแล้ว
"ได้ ฉันจะไปถามเรื่องนี้เอง" เมิ่งสื้อรับปาก
ขณะที่สามีภรรยาคุยกันอยู่นั้น จวงชิงซุ่ยก็ลองชุดเสร็จแล้วเดินออกมา
เสื้อสีขาวนวล กระโปรงจีบสีเขียวถั่ว ที่เข็มขัดสีอบเชยปักลายดอกกล้วยไม้ ทำให้ใบหน้าเล็กๆ ของจวงชิงซุ่ยดูขาวนวลน่ารัก เมื่อประดับด้วยริบบิ้นที่มวยผมทั้งสองข้าง ยิ่งดูสดใสมีชีวิตชีวา
"สวยจัง" เมิ่งสื้อพยักหน้าอย่างอดไม่ได้ กอดจวงชิงซุ่ยที่งดงามราวกับตุ๊กตาแกะสลักไว้ในอ้อมแขน "ยิ่งดูยิ่งสวย"