บทที่ 301 หลอกเล่นๆ

จวงชิงซุ่ยรู้สึกเขินอายเล็กน้อยพลางลูบจมูกของเธอ

เด็กๆ ย่อมมีความอยากเล่นมากเป็นธรรมดา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีสิ่งมีชีวิตอยู่ในบ้าน คงยากที่จะไม่วอกแวก

จวงชิงหนิงเข้าใจดี เอื้อมมือไปบีบจมูกของจวงชิงซุ่ย "ต่อไปควรระวังหน่อยนะ ในเมื่อคิดจะเป็นครูในอนาคต ตอนนี้ก็ต้องพยายามให้ดี จึงจะสามารถทำความฝันและเป้าหมายให้เป็นจริงได้"

"หนูเข้าใจแล้วค่ะ ต่อไปจะระวังแน่นอน" จวงชิงซุ่ยยืนตัวตรงและพยักหน้าอย่างจริงจัง