ชาอุ่น

เมื่อชาวบ้านทั้งหมู่บ้านพูดถึงจวงชิงหนิงที่ไม่มีพ่อแม่ หลังจากป่วยหนักก็ไม่ยอมอาศัยอยู่กับบ้านลุง และยืนกรานที่จะตั้งครัวเรือนเป็นหญิงโสด ทุกคนต่างส่ายหัวถอนหายใจ คิดว่าเธอกำลังเดินเข้าสู่หนทางแห่งความตาย

แต่ดูสิ เธอเปิดโรงงาน ซื้อร้านค้า สร้างบ้าน เลี้ยงสุนัขและแมว ชีวิตเธอรุ่งเรืองมาก และใครก็ตามที่สนิทสนมกับเธอล้วนมีเงินทองไหลมาเทมา

ชาวบ้าน: ตอนนี้ถ้าจะเอาใจเทพเจ้าแห่งโชคลาภยังทันไหม? รบกวนตอบด่วน กำลังรีบ...

----

ชาวเมืองจิงเฉิงทั้งหมดต่างถอนหายใจที่รัชทายาทแห่งซีอ๋องผู้งดงามสง่าและหล่อเหลาไม่มีใครเทียบได้ ต้องแต่งงานกับหญิงชาวนาธรรมดาๆ ตามพินัยกรรมของหวางเฟยผู้ล่วงลับ ทำให้เสียโอกาสแต่งงานที่ดีไปทั้งชีวิต

แต่ดูสิ ทายาทผู้นี้ดูแลเอาใจใส่ฮูหยินของเขาอย่างละเอียดอ่อน ยอมทุ่มเงินทองมากมายเพียงเพื่อให้ภรรยายิ้ม ยอมขัดคำสั่งเพียงเพื่อปกป้องหน้าตาของภรรยา ราวกับเป็นคนที่หลงรักจนไม่เป็นอันทำอะไร...

ผู้คน: ขอถามหน่อย ตอนนี้จะมาเชียร์คู่นี้ยังทันไหม?

----

เรื่องราวการเติบโตทีละก้าวของหญิงชาวนา เน้นความอบอุ่น ไม่มีความรุนแรง มีทั้งอุปสรรคในเส้นทางชีวิต และความสุขจากความสำเร็จ คู่รักได้ครองรักกันในที่สุด ความดีความชั่วมีผลตอบแทน

พี่สาวผู้ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน

"อืม" สวีเจิ้งผิงถอนหายใจอีกครั้ง


ก็ต้องดูว่าจะสามารถตามหาจวงกูเหนียงเจอหรือไม่


ถ้าหากตามหาคนเจอ ก็จะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย


แต่ถ้าหากตามหาไม่เจอจริงๆ...


สวีเจิ้งผิงนวดขมับที่ขมวดมุ่น


ก่อนหน้านี้ได้ยินติง เกาฉางบอกว่า จวงกูเหนียงสูญเสียพ่อแม่ไปนานแล้ว ตอนนี้มีเพียงน้องสาวคนเล็กอยู่ที่บ้าน หากจวงกูเหนียงประสบเคราะห์กรรมจริงๆ เขาก็จะรับน้องสาวของเธอมาอยู่ด้วย รับเป็นลูกบุญธรรม และดูแลอย่างดี


บทที่ 312 คุ้นหน้า