บทที่ 320 ชักจูงให้คนทำความดี
หูต้าก็รู้สึกว่าถ้าน้ำมูกไหลออกมาจริงๆ จะดูไม่สุภาพมาก จึงต้องพยายามสูดกลับเข้าไปสุดแรง
ชายร่างใหญ่หน้าเต็มไปด้วยเคราที่ตอนนี้กำลังพยายามกระตุกแก้มข้างหนึ่งอย่างสุดความสามารถ เพื่อที่จะดูดน้ำมูกกลับเข้าไป ดูแล้วช่างตลกน่าขัน
"ฉันยังมีธุระ ต้องไปก่อนแล้ว พวกคุณ..." จวงชิงหนิงทนดูต่อไปไม่ไหว ยกเท้าจะเดินจากไป "ก็...ตามสบายนะ"
"ครับ ครับ ครับ..." หูต้ารับคำอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหูเอ้อร์และหูซานยืนเรียงแถว ส่งจวงชิงหนิงออกจากตรอกอย่างนอบน้อม