จวงหมิงหลี่มาถึงแต่เช้าพร้อมของในมือ และยังถือตะกร้าไม้ไผ่ใส่ลูกท้อมาด้วย
จวงชิงหนิงรีบรับมาทันที "คราวหน้าถ้าจะเอาของมา ให้พี่ชายคนที่สองหรือคนที่สามเอามาให้ก็ได้"
"ตอนนี้ร่างกายฉันดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมากแล้ว พ่อแม่บอกว่าฉันแข็งแรงขึ้น ไม่เป็นไรหรอก" จวงหมิงหลี่ยิ้มบนใบหน้ากลมๆ "นี่เป็นลูกท้อที่ลุงส่งมา บอกว่าเป็นรุ่นสุดท้ายของปีนี้ แต่เป็นพวกที่กรอบหวานที่สุด รู้ว่าพี่หนิงชอบกินลูกท้อกรอบๆ เลยให้ฉันเอามาฝากบ้าง"